Polska Wspólnota Katolicka w Brukseli doskonale wpisuje się w historię polskiego duszpasterstwa migracyjnego. Za polskimi emigrantami politycznymi powstania listopadowego i styczniowego, za pierwszą falą emigracji zarobkowej z końca XIX w. i okresu międzywojennego do Francji, Niemiec, Belgii obu Ameryk i Kanady wyjeżdżali polscy księża. Tak samo było po II wojnie światowej, w okresie solidarnościowym i dalszych latach ostatniego stulecia. Polscy duszpasterze, podtrzymywali wiarę, gdy zaczynało jej brakować w zawirowaniach dziejowych, dawali nadzieje w czasach beznadziejności, uczyli miłości, gdy serca były przepełnione nienawiścią. Polscy księża organizowali na obczyźnie nie tylko życie religijne, ale także oświatowe, kulturalne i narodowe. Wokół polskich kościołów skupiała się niemal cała polska społeczność emigracyjna, w przykościelnych polskich szkołach uczono języka, historii i kultury polskiej, przy polskich parafiach działały zespoły folklorystyczne, wydawano polską prasę, obchodzono uroczystości narodowe. Nieraz polscy księżą byli dla rodaków nie tylko duchowymi przewodnikami, ale także nauczycielami, tłumaczami i obrońcami.

Polska Misja Katolicka, a dziś Polska Wspólnota Katolicka, były i są dla Polaków w Belgii małą Ojczyzną, miniaturą Polski. Oprócz działających polskich organizacji polonijnych – już wyspecjalizowanych, dobrze zorganizowanych – właśnie polskie duszpasterstwo jest do dnia dzisiejszego najbardziej prężnym ośrodkiem życia religijnego, oświatowego i kulturalnego.

Powstanie i rozwój polskiej Misji Katolickiej w Belgii

Początki Polskiej Misji Katolickiej w Belgii sięgają lat dwudziestych XX w. i były związane z falą polskiej emigracji robotniczej, przybyłej z Westfalii. W 1923 r. ambasador Rzeczpospolitej Polskiej w Brukseli, hrabia Władysław Sobański, jako pierwszy powiadomił o tej nowej sytuacji prymasa Polski, kard. Edmunda Dalbora. Prosił o zorganizowanie dla Polaków opieki duszpasterskiej. W 1925 r. prośbę taką ponowił poseł Jan Szembek. W Belgii przebywało wtedy ok. 10 tys. polskich robotników wraz z rodzinami .

31 sierpnia 1925 r. kard. Désiré-Joseph Mercier, arcybiskup Mechelen i prymas Belgii wystosował do kard. Aleksandra Kakowskiego, abpa metropolity warszawskiego oficjalną prośbę o zorganizowanie dla Polaków stałej opieki duszpasterskiej. Warszawski kardynał przekazał tę prośbę prymasowi Dalborowi, który w styczniu 1926 r. powołał do istnienia Polską Misję Katolicką w Brukseli, która swoim działaniem obejmowała także Wielkie Księstwo Luksemburg. Pierwszym jej rektorem został mianowany ks. Tadeusz Kotowski, kolejnymi byli: ks. Władysław Kudłacik (1928-1935), ks. Ryszard Moskwa (1935-1939), ks. Kazimierz Świetliński TChR (1939, w skutek wybuchu wojny nie dotarł do Belgii), ks. Jan Oficjalski (1939-1940), ks. Jacek Przygoda (1942-1947). 1 stycznia 1947 r. funkcję tę objął po raz pierwszy oblat Maryi Niepokalnej, o. Karol Kubsz OMI. Rozbudował on sieć ośrodków duszpasterskich w Belgii i Luksemburgu . Ośrodki te były „bazami wypadowymi” do wielu miejscowości, w których mieszkali Polacy. Życiem religijnym i duszpasterskim w Beneluksie jako rektorzy kierowali: o. Henryk Repka OMI (1961-1981), ks. Bolesław Kurzawa (1981-1984), o. Tadeusz Franków OMI (1984-1988), o. Józef Pielorz OMI (1988-1992), o. Leon Brzezina OMI (1992-2000) i o. Ryszard Sztylka OMI (2000-2018).

Polska Wspólnota Katolicka w Brukseli

W 2018 r. decyzją Konferencji Episkopatu Belgii Polska Misja Katolicka w Belgii została przekształcona – podobnie jak misje katolickie innych krajów – w Polską Wspólnotę Katolicką w Belgii, a o. Damian Kopytto OMI, dotychczasowy duszpasterz w Brukseli i Leuven został mianowany Koordynatorem Duszpasterstwa Polonijnego w Belgii.

Polska Wspólnota Katolicka podejmuje dziś wszystkie działania, jakie prowadzili przez dziesiątki lat polscy kapłani wśród Polaków na emigracji: prowadzi do Boga, uczy, podtrzymuje polską kulturę. Polscy kapłani starają się być według słów św. Pawła „wszystkim dla wszystkich”, aby wszystkich przyprowadzić do Chrystusa.

Polską Wspólnotą Katolicką w Brukseli opiekują się Misjonarze Oblaci Maryi Niepokalanej: o. Władysław Walaszczyk OMI, o. Damian Kopytto OMI, o. Aleksander Doniec OMI, o. Andrzej Lachowski OMI i o. Tomasz Gali OMI. Posługują w kaplicy przy Rue Jourdan 80, a także w 4 innych kościołach:

  • Notre-Dame de la Chapelle w centrum Brukseli
  • św. Józefa w dzielnicy Anderlecht
  • św. Elżbiety w dzielnicy Schaerbeek
  • św. Lambertusa w Leuven-Heverlee